نمیدونی تو این روزا چقدر از زندگی سیرم

دارم میمیرم از اینکه تو رفتی و نمیمیرم

نمیدونی تو این روزا چقدر یاد تو می افتم

ته دنیام نزدیکه نگاه کن کِی بهت گفتم

کجا باید برم بی تو، تویی که قدّ دنیامی

که هرجایی رو میبینم نبینم پیش چشمامی

برم هرجای این دنیا شبم با بغض دمسازه

آخه هرجا یه چیزی هست منو یاد تو بندازه

نمیدونم تو این برزخ کی از این درد میمیرم

نمیدونم چرا یک شب فراموشی نمیگیرم

منو اینجا بکُش وقتی قراره تازه رویا شی

اگه تا آخر دنیا قراره تو دلم باشی

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم

شبا وقتی که بیداری...خدا هم با تو بیداره

تا وقتی تو نخوابی...ازت چشم برنمیداره

خدا میبینه حالت رو...خدا میدونه حست رو

از اون بالا میاد پایین...خدا میگیره دستت رو

خدا میدونه تو قلبت...چه اندازه تو غم داری

خدا میدونه تو دنیا...چه چیزی رو تو کم داری

خدا نزدیک قلب توست...با یک آغوش واکرده

نذار پلکاتو روی هم...اگه قلبت پره درده

خدا رو میشه حسش کرد...توی هرحالی که باشی

فقط باید تو با یادش...توی هرلحظه همراه شی